ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ (ΙΟΥΝΙΟΣ 2007) NORD CAPPE - ΒΟΡΕΙΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ
Τον
Ιουλίο
του
2005,
γυρνώντας
από
Βαρκελώνη
(το
πρώτο
ταξίδι
με
τη
μηχανή
στην
Ευρώπη),
έπεσα
σε
κενό
σκέψης
για
κανα
πενθημερο,
κάτι
μ'
έτρωγε
,κάτι
έλειπε.
Τότε
άρχισα
τυχαία
να
σκέφτομαι
το
ΡΟΒΑΝΙΕΜΙ,
το
χωριό
του
ΑΗ
ΒΑΣΙΛΗ.
Στην
Σκανδιναβία
(Σουηδία)
είχα
παέι
το
πρώτο
ταξίδι
που
έκανα
ποτέ
και
τότε
ειχα
σκεφτεί
το
πόσο
είναι
δυνατό
να
ξαναπάω
κάποτε
με
μηχανή,
και
να
οι
σκέψεις
αυτές
ξανάρχονται,
πόσα
χιλιόμετρα
μακρυά
μένει
ο
ΑΗ
.
BILL?
Είναι
εφικτό
να
γίνει;
Σε
πόσο
χρόνο
και
με
πόσα
φράγκα;
Να
ο
χάρτης
από
δω,
να
και
το
κομπιουτεράκι,
να
και
το
....Βόρειο
Ακρωτήρι
700
χλμ
πιο
κάτω!
Να
πας
ΡΟΒΑΝΙΕΜΙ
και
να
μην
πας
δίπλα;
Κρίμα
δεν
έιναι;
Έπρεπε
να
βάλω
όλη
την
άδειά
μου
και
να
σφίξω
λίγο
το
ζωνάρι,
γίνεται!
Και
τότε
έστειλα
μήνυμα
στον
συνταξιδιώτη
μου
στη
Βαρκελώνη,
τον
Κώστα: «Κωστάκη, πάμε (πλατεία;) Ροβανιέμι κι αν βγει ο καιρός και NORD CAPPE;
Τελικά
ο
Κωστάκης
δεν
ακολούθησε
και
εγώ
αφού
έμαθα
από
άλλους
ταξιδιώτες
που
το
'χαν
κάνει
το
trip
με
μηχανή,
τους
έθετα
την
ερώτηση:
«ΜΟΝΟΣ
ΣΟΥ,ΘΑ
ΤΟ
ΕΚΑΝΕΣ;»
«ΝΑΙ»
απαντούσαν,
«ΑΣΥΖΗΤΗΤΙ»!
ετσι
και
γω
που
δεν
ήθελα και πολύ, τ' αποφασισα κι έτσι στις 25.05.2007 έμπαινα στο καράβι για ΒΕΝΕΤΙΑ.
Κυριακή 27.05.2007:
Βγαίνω
ΒΕΝΕΤΙΑ
και
δια
μέσω
Brenero,
μπαίνω
Aυστρια
και
φτάνω
στο
ΙΝΣΜΠΟΥΡΓΚ
για
μεσημεριανό
καφέ
και
αφού
έφαγα
τις
πρώτες
βροχές
στην
ΙΤΑΛΙΑ,
αρχισα
να
κάνω
απόσβεση
τα
αδιάβροχα,
τις
μπότες
κλπ.
Το
απόγευμα
μπαίνω
πανηγυρικά
στο
ΜΟΝΑΧΟ
και
βλέπω
κάτι
τυπάκια
να
κάνουν
ΣΕΡΦ
στον
ποταμό
ΙΣΑΡ
που
περιβάλει
το
ΜΟΝΑΧΟ
(Ο
Κηφισός
του
Μονάχου)
ΣΕΡΦ
επάνω
στο
κύμα
που
έσκαγε
σε
ένα
γεφύρι
και
γύρναγε
πίσω,
απίθανοι!
Βρίσκω
το
Ηotel
γρήγορα
και
δρόμο
για
το
μουσείο
της
BMW
(ήταν
κλειστό
λόγω
Αγ.
Πνεύματος),
που
ήταν
σ'
ένα
εντυπωσιακό
κτίριο,
επίσκεψη
δίπλα
στο
Ολυμπιακό
Στάδιο
(πρωην
έδρα
της
ΜΠΑΓΙΕΡΝ)
μέσα
στο
Ολυμπιακό
Πάρκο
έχει
έναν
ΠΥΡΓΟ
(μοιαζει
στον
ΟΤΕ
Θεσ/νίκης)
ύψους
185
μέτρων,
με
θέα
όλη
την
περιοχή
του
Μονάχου,
έως
και
το
ALIANZ
ARENA
έβλεπες
που
μοιάζει
με
τεράστια
ΣΑΜΠΡΕΛΑ
(το
νέο
γήπεδο
της
ΜΠΑΓΙΕΡΝ)
.Επιστροφή
στν
πόλη,
στον
περίφημο
πεζόδρομο
της
KARL'
S
PLAGE
με
τα
σοκάκια
του
και
τις
μπυραρίες
του,
φυσικά
και
δοκίμασα
Βαυαρέζικο
μπυρόνι
(όχι
μόνο 1) αλλά είχα αφήσει τ' «άλογο» στο «σταύλο», καθότι είμαστε επαγγελματίες DRIVERS και δεν έχει αστεία.
Αφήνω
το
ΜΟΝΑΧΟ,
και
ξεκινώ
για
ROSTOK,
το
Βόρειο
λιμάνι
της
Γερμανίας
που
θα
έπαιρνα
ξημερώματα
Τρίτης
το
καράβι
για
ΕΛΣΙΝΚΙ
(24
ώρες
κάνει).
Διέσχισα
μέχρι
το
ROSTOK
850χλμ
περνώντας
από
Νυρεμβέργη
-
Λειψία
και
πίνοντας
καφεδάκι
στο
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
[1-ΕΥΡΩ]
Βγάζοντας
τις
φωτογραφίες
μου.
Εύκολη
πόλη
το
BERLIN
με
νεανικό
κόσμο
και
ωραία
μέρη
τα
οποία
φυσικά
δεν
είδα
όλα.
Τι
να
πρωτοδείς
άλλωστε;
Φτάνοντας
στο
λιμάνι
και
αφού
έφαγα
αρκετή
βροχή
(κανα
3ωρο)
έκανα
τσεκ-ιν
και
στο
ΤRΑΝΖΙΤ
τις
πρώτες
γνωριμίες
του
ταξιδιού,
Φιλανδούς
&
Βέλγους
(με
μπόλικο
ΧΙΟΥΜΟΡ)
,και
ένα
ζευγάρι
γερμανών
που
πηγαίνουν
στο
ΡΟΒΑΝΙΕΜΙ
με
ποδήλατο!
ΧΑ!
ΧΑ!
Απ'
τους
Φιλανδούς
πήρα
και
πληροφορίες και γνώμες για τη διαδρομή που θα ακολουθούσα.
Διασχίζοντας
την
Βαλτική
με
το
καράβι
και
ενώ
το
φαινόμενο
της
ΔΙΑΡΚΟΥΣ
ΗΜΕΡΑΣ
άρχισε
να
γίνεται
ορατό
(που
όσο
πιο
βόρεια
,
δεν
έχει
νύχτα
για
5
μήνες
περίπου
και
το
αντίθετο
τους
υπόλοιπους
7)
άρχισα
να
συνειδητοποιώ
ότι
.
απομακρύνθηκα
αρκετά
από
την
Ελλάδα
και
άρχισε
να
με
διαπερνά
ένα
δέος,
για
το
που
τελικά
πάω
ή
που
θα
καταλήξω;
Σαν κοίταζα για λίγο το χάρτη;..........!
Τετάρτη 30.05.2007
5:00
π.μ.
άφιξη
στο
Ελσίνκι,
τι
λες
τώρα;
Πού
είπες;
Ξεκίνησα
παραλιακά
την
ξενάγηση
στην
πόλη
περιμένοντας
να
πάει
6:00
μ.μ.
όπου
ανοίγει
μια
ΛΑΪΚΗ
ΑΓΟΡΑ
και
θα
έβρισκα
καφέ
τέτοια
ώρα
και
αφού
έβγαλα
αρκετές
φωτογραφίες,
ξεκίνησα
για
Βόρεια,
σκοπός
να
φθάσω
την
επόμενη
ΡΟΒΑΝΙΕΜΙ,
930
χλμ.
σε
2
μέρες,
όμως
αυτό
το
συναίσθημα
της
μαγείας
ταξιδεύοντας
στους
Φιλανδικούς
δρόμους,
μέσα
στα
δάση,
ψάχνοντας
την
πρώτη
οπτική
επαφή
με
τους
ΤΑΡΑΝΔΟΥΣ
(που
είδα
μετά
800χλμ.
αφού
φωτογράφιζα
σαν
ΙΑΠΩΝΑΣ)
ότι
όμορφο
έβλεπα
(Λίμνες,
Ποτάμια,
Γεφύρια),
αφού
φωτογραφήθηκα
με
τον
τροχονόμο
(με
SUZUKI
ήταν)
που
με
σταμάτησε
για
..υπερβολική
ταχύτητα
(πήγαινα
με
91χλμ.
οταν
το
όριο
ήταν
80χλμ.)
και
τη
γλύτωσα
γιατί
μάλλον
λάλησε
όταν
είδε
από
πού
έρχομαι
και
που
πάω.
Αφού
ταξίδευα
πια
σε
άλλη
διάσταση,
σ'
άλλο
κόσμο,
κάλυψα
τα
930χλμ
ως
τις
10:30
το
βράδυ
με
όριο
ταχύτητας
60-80
χλμ.,
φτάνοντας
εν
μέσω
ηλιοφάνειας
στο
ΡΟΒΑΝΙΕΜΙ.
Βρήκα
Hotel
και
με
το
γυαλί
ηλίου
μπήκα,
σε
μπαράκι
για
ποτάκι,
με
το
γυαλί
ηλίου
βγήκα
στις
3:00!!!
(απόσβεση
και
δω).
Την
άλλη
μέρα
πηγαίνοντας
στο
παραδοσιακό
αλλά
και
εμπορικό
χωριό
του
ΑΗ
-
ΒΑΣΙΛΗ
μ'
έπιασε
πίσω
λάστιχο
(είχα
φυσικά
οδική
βοήθεια)
αλλά
περαστικοί
Φιλανδοί
τρέξανε
και
ειδοποίησαν
την
κοντινή
(στο
1
χλμ
)
HONDA
και
ήρθαν
και
με
φόρτωσαν
με
VAN
σκλαβώνοντάς
με
με
τη
συμπεριφορά
τους,
τον
.
επαγγελματισμό
τους,
την
ευγένεια
τους
και
τέλος
με
το
τιμολόγιό
τους
,
όλα
αυτά
24
ΕΥΡΩ!!!
Άρχισα
να
τους
γνωρίζω καλύτερα.
Έφτασα
λοιπόν
στο
χωριό
του
Αγίου
Βασιλη
και
εκεί
έχει
μια
λευκή
γραμμή
όπου
ειναι
και
το
όριο
του
ΑΡΚΤΙΚΟΥ
ΚΥΚΛΟΥ!
ΤΣΑΚ!
Ένα
βηματάκι
και
είμαι
μέσα,
είμαι
αλλού
τώρα!
Εδώ
έχει
και
πινακίδες
με
κατευθύνσεις
προς
όλο
τον
κόσμο,
πχ
ΠΕΚΙΝΟ
8.700χλμ.,
ΛΟΝΔΙΝΟ
2.903χλμ.,
ΑΘΗΝΑ
3.206χλμ!
Οι
αποστάσεις
προς
αυτά
τα
μέρη.
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑ ΛΕΜΕ!
Τ'
απόγευμα
είχα
ραντεβού
μέσω
WEB
-
CAMERAS
-
με
φίλους
απ'
την
ΕΛΛΑΔΑ
-
που
δείχνει
μέσω
INTERNET
σε
ζωντανό
χρόνο
εικονα
και
ενώ
στεκόμουν
με
τα
ελληνικά
χρώματα
στην
πλατεία
LORDI
(κεντρική
πλατεία
στο
ΡΟΒΑΝΙΕΜΙ,
που
πήρε
το
όνομά
της
από
τα
τέρατα
της
EUROVISION)
έκανα
απίστευτη
πλάκα
με
Φιλανδό
-
ΖΟΥΖΟΥΝΑΚΙΑ,
λέγοντάς
τους
ότι
κάνω
εκπομπή
και
τα
βλέπουν
LIVE
στην
ΕΛΛΑΔΑ
,
ΧΑ!
ΧΑ!
Το
βράδυ
CLUBING
με
τα
γυαλιά
ηλίου
φυσικά
και
ύστερα
νάνι, κρυβόμενος πίσω από τις παχιές μαύρες κουρτίνες γιατί αλλιώς που να κοιμηθείς, έξω ήταν ΜΕΡΑ.
Παρασκευή 01.06.2007
Το
πρωϊ
ξεκίνησα
για
την
ALTA
της
Νορβηγίας
κάνοντας
460χλμ
περίπου.
Μπαίνοντας
στην
χώρα
συνάντησα
μια
άγρια
ομορφιά
και
είδα
παγωμένες
λίμνες
για
όλη
μου
τη
ζωή.
Ένα
φαινόμενο
που
δεν
είχα
ξαναδεί.
Έμεινα
μαγεμένος,
ενώ
κάθε
φορά
που
σταματούσα
για
ΦΩΤΟΣ,
αν
και
έλεγα
να
μην
ξανασταματήσω
για
να
βγάλω
κάνα
χιλιόμετρο,
αυτό
ήταν
αδύνατο.
Έβλεπα
εικόνες
για
ντοκιμαντέρ!!!
ΝΑΙ,
εκεί
τα
έβλεπα
όλα
αυτά
και
τώρα
νάτα
μπροστά
μου.
Κούραση;
Τι
είναι
αυτό;
Σιγά
μην
έχει
χρ
όνο
το
μυαλό
γι'
αυτό
το
συναίσθημα
τη
στιγμή
που
είναι
απασχολημένο
αλλού
πιο
όμορφα.
Μέχρι την ΕΛΛΑΔΑ όταν γύρισα, κούραση δεν αισθάνθηκα ΠΟΤΕ, ούτε μοναξιά!
Στην
ΑLTA
έμεινα
σε
κάμπινγκ,
δίπλα
στο
ποτάμι
με
σάουνα
-
υδρομασάζ,
τραπεζάκια
στον
ήλιο.
Δίπλα
υπήρχε
ένας
καταυλισμός
των
SAMI,
φυλή
των
Λαπώνων.
Κάνοντας
βόλτα
στην
πόλη
για
φαϊ
συνάντησα
τους
ντόπιους
BIKERS
που
τρελάθηκαν σαν άκουσαν από πού έρχομαι και που πάω. ΑΜ' ΕΓΩ;
Σάββατο 02.06.2007. NORD CAPPE:
Μια
ξεχωριστή
μέρα
στη
ζωή
μου.
Ξεκίνησα
το
πρωί
μ'
ένα
έντονο
συναίσθημα
να
με
διακατέχει,
απερίγραπτο!
Σαν
ψέματα
μου
φαίνονταν
που
πάω.
Κοίταγα
το
χάρτη,
ξεκινώντας
τα
τελευταία
240χλμ.
συναντούσα
όλο
και
πιο
λίγα
αυτοκίνητα
στο
δρόμο,
να
και
δύο
μηχανές,
για
λίγο
όμως,
μετά
έστριψαν,
αφήνοντάς
με
μόνο.
Θερμοκρασία;
6
βαθμοί.
Διέσχιζα
το
ένα
ψαροχώρι
μετά
το
άλλο,
βλέποντας
μαγικές
εικόνες
δίπλα
στο
παραλιακό
δρόμο.
Θάλασσα
με
διάφορα
χρώματα,
κοπάδια
ταράνδων
που
όσο
πιο
βόρεια
πήγαινα
τόσο
πιο
μεγάλο
σώμα
είχαν,
χάζευαν
τον
ουρανό
και
ένιωθα
ότι πηγαίνω κάπου ξεχωριστά στο NORD CAPPE!!!
Το
NORD
CAPPE
βρίσκεται
στο
νησί
MAGEROYA,
στο
οποίο
νησί
δεν
πας
με
καράβι
αλλά
διασχίζοντας
ένα
τούνελ
μήκους
6.870
μ
σε
βάθος
218μ.
κάτω
από
τη
θάλασσα,
το
οποίο
ανάλογα
τον
καιρό
πιάνει
και
ομίχλη!
Καλά,
λες
και
μπαίνεις
στο
τραινάκι
του
τρόμου
αισθάνεσαι
καθώς
έχει
μια
απότομη
κατηφόρα,
άπλετη
υγρασία
και
συνήθως
είσαι
μόνος!
Βγαίνοντας
στο
νησί
δίπλα
στο
δρόμο
ατελείωτες
παγωμένες
λίμνες!
Θερμοκρασία
4
βαθμοί
Κελσίου!
Τα
ρούχα
μου
κάνουν
καλή
δουλειά!
Είσοδος
στο
ΧΩΡ
Ο
-
ΜΟΥΣΕΙΟ
του
NORD
CAPPE,
ΦΩΤΟΣ,
πληρωμή
25
ΕΥΡΩ
παρακαλώ,
και,
επιτέλους ΕΦΘΑΣΑ στην άκρη της Ευρώπης ή σε μια από της άκρες της ΓΗΣ (ΕΧΩ ΑΚΡΕΣ ΛΕΜΕ!).
ΒΟΡΕΙΟ
ΑΚΡΩΤΗΡΙ!
Να
τα
μηνύματα
στο
.
γραφείο
υποστήριξης
τον
Κώστα
το
γαμπρούλη
μου,
το
Γιώργο,
το
Γρηγόρη,
το
Νίκο,
τους
φίλους
που
με
στήριξαν
ψυχολογικά
στο
να
κάνω
το
ταξίδι,
έστω
και
μόνος,
αυτούς
που
ταξιδεύανε
μαζί
μου και το ένιωθα κάθε στιγμή (ΡΕ, ΠΕΝΤΑΚΑΒΑΛΟ; ΕΔΩ ΓΡΑΦΟΥΝ!)
Είδα
ανθρώπους
που
το
είχαν
για
όνειρο
ζωής
να
΄ρθουν
κάποτε
εδώ
με
όποιο
τρόπο
και
μέσον
μπορουσαν
και
ήμασταν
όλοι
λες
και
γνωριζόμασταν
από
χρόνια,
ΜΙΑ
ΠΑΡΕΟΥΛΑ!
Αγορά
μικρών
σουβενίρ
λόγου
χώρου
μηχανής,
αποστολή
καρτών
σε
φίλους
και
βγαίνοντας
έξω
να
κάτι
ΙΤΑΛΟΙ
-
BIKERS
να
ψάχνουν
τον
GRECCO
με
το
TRANSALP
(προφορά
ιταλική).
Είχαν
τσεκάρει
τα
ελληνικά
σήματα.
Τους
την
έσπασα
λίγο
αφού
νόμιζαν
ότι
αυτοί
είχαν
έρθει
από
πιο
μακριά
(ΠΕΡΟΥΤΖΙΑ) αλλά παραδόθηκαν ευγενικά σε μένα που τους έριξα 1.000χλμ ακόμη ΕΛΛΑΣ - ΙΤΑΛΙΑ 1-0!
Η
επιστροφή
στην
ΑLTA
ήταν
ηδονική
&
απολαυστικήσαν
σαν
μετά
από
SEX
[έχει
ξαναγίνει
]
και
η
θερμοκρασία
σταθερή, 4 βαθμοί ! ΚΕΜΠΑΠ και ΜΠΥΡΕΣ ήταν το .
τρόπαιο
της
μέρας
πίσω
στην
ΑLTA
στην
οποία
γύρισα
με
βαριά
καρδιά,
αύριο
θα
ξεκινούσα
την
κατηφόρα
με
απρόσμενη
κατάληξη.
Κυριακή 03.06.2007
Ξεκινώντας
το
πρωί,
ν'
αφήσω
την
ΑLTA
και
τη
Νορβηγία,
200
μέτρα
από
το
βενζινάδικο
όπου
ήταν
και
ο
τόπος
συγκέντρωσης
των
ντόπιων
μηχανόβιων,
ένα
πετράδι
μπλέχτηκε
στο
γρανάζι
της
αλυσίδας
μου
και
τη
σπάει!!!
Σπρώχνοντας
την
στο
βενζινάδικο
και
τηλεφωνώντας
στην
οδική
βοήθεια,
με
πληροφόρησαν
ότι
Κυριακή
δε
γίνεται
τίποτα
και
θα
έπρεπε
να
μείνω
κάπου
ώστε
τη
Δευτέρα
να
φτιαχτεί.
Απελπισμένος
και
παίρνοντας
τα
απαραίτητα
ρούχα
βρίσκω
κοντινό
Hotel
και
εκεί
βρίσκω
μια
ποδοσφαιρική
ομάδα
που
ήρθε
να
παίξει
με
την
ALTA
και
με
πήραν
μαζί
τους
στο
γήπεδο
να
δω
το
ματς
και
να
περάσω
τη
μέρα
μου.
Στο
γήπεδο
συναντώ
έναν
τύπο
με
μηχανή
τον
GEORGE
της
Νορβηγίας
και
του
εξηγώ
ότι
είμαι
ο
GEORGE
της
Ελλάδας
(ΔΙΕΘΝΕΣ
ΣΤΕΡΕΩΜΑ)
τι
μου
είχε
συμβεί,
που
ήμουν
και
που
πάω.
Μετά
την
πρώτη
έκπληξή
του
ΓΚΙΟΡΓΚΕΝ,
όλη
η
εξέδρα
του
γηπέδου
μαθαίνει
το
πρόβλημά
μου
και
ασχολούνται
με
το
πώς
θα
με
βοηθήσουν
!!!
Ο
οδηγός
του
πούλμαν
της
ομάδας
με
οδηγεί
με
αυτό
στην
πόλη
(δεν
είχα
το
κράνος
να
πάω
με
τη
μηχανή
του
ΓΚΙΟΡΓΚΕΝ)
όπου
οι
ντόπιοι
που
με
συναντούσαν
τις
δύο
προηγούμενες
μέρες
(με
θυμήθηκαν
φυσικά),
ειδοποίησαν
το
φίλο
τους
που
είχε
την
αντιπροσωπεία
με
τα
ανταλλακτικά,
άνοιξε
το
μαγαζί
και
έφερε
αλυσίδα
και
ασφάλεια,
οι
υπόλοιποι
με
περίσσιο
ζήλο,
μη
αφήνοντάς
με
ν'
ακουμπήσω
τη
μηχανή,
«κούμπωσαν»
την
αλυσίδα
γλιτώνοντάς
με
από
μια
μέρα
ταλαιπωρίας.
Γίναμε
αδελφοποιημένα
σωματεία
ALTA
MOTO
CLUB
&
ΛΕ.Μ.ΕΘΕΛ
(Αστικά
Λεωφορεία),
αλλάξαμε
μπλουζάκια
-
καπελάκια,
διευθύνσεις
και
μου
ευχήθηκαν
καλό
δρόμο.
Ευχαριστώ
παιδιά,
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Δευτέρα 04.06.2007
Άφησα
την
ALTA
και
του
φίλους
της
Νορβηγίας
που
συναγωνίζονταν
άτυπα
με
τους
Φιλανδούς
στην
ευγένεια
και
την
ανθρωπιά,
πέρασα
από
τη
Νορβηγία
στη
Φιλανδία
και
από
κει
στη
Σουηδία
στην
οποία
έκανα
και
450χλμ
καταλήγοντας
στην
πόλη
ΟΥΜΕΑ.
Είχα
κάνει
συνολικα
950χλμ.
και
ήμουν
απλώς
κουρασμένος,
ψυχολογικά
όμως
εξαιτίας
της
μίνι
-
περιπέτειας. Έτσι βρήκα ΗΟΤΕL και την έπεσα γιατί την επόμενη θα επισκεπτόμουν την πανέμορφη ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.
Τρίτη 05.06.2007
Φτάνω
στη
ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ
μια
πόλη
όνειρο,
μια
πόλη
γεμάτη
ζωή
και
.ΣΟΥΗΔΕΖΕΣ!
(ΕΠ!).
άπαιχτη
πόλη,
φτάνοντας
έπεσα
πάνω
στον
Πέτρο,
έναν
έλληνα
που
ζει
εκεί
20
χρόνια
και
δουλεύει
στη
ΝΟΚΙΑ
και
με
βοήθησε
να
βρω
ΗΟΤΕL
σε
.
καίριο
σημείο.
Ευχαριστήθηκα
βόλτα,
βρήκα
ελληνικό
«βρώμικο»,
έκανα
CLUBING
και
γενικά
πέρασα
πολύ
ωραία.
Εδώ
ήθελε
και άλλες μέρες. Όμως έπρεπε να συνεχίσω, 300χλμ. πιο κάτω με περίμεναν φίλοι - Σουηδοί, Στοκχόλμη τα ξαναλέμε..
Τετάρτη 06.06.2007
Άφιξη
στο
ODESHOG
!
Ένα
μέρος
που
είχα
ξανάρθει
πριν
18
χρόνια
κάνοντας
το
πρώτο
ταξίδι
που
έκανα
ποτέ,
κάνοντας
καλούς
φίλους
μεταξ'υ
των
οποίων
ο
Mats
και
ο
Roine!
Roine,
τι
παιδί
και
αυτό,
δηλώνει
διεύθυνση
στο
ΦΕΓΓΑΡΙ!!!
Εδώ
έμεινα
5
μέρες,
κάνοντας
και
service
στη
μηχανή,
γυρνώντας
όλη
την
περιοχή,
κάνοντας
3
μπάνια
σε
λίμνες,
όπως
η
VATTERN,
η
βαθύτερη
της
Σουηδίας
με
βάθος
180μ.,
στο
νησί
VISINGSO
καταμεσής
της
λίμνης,
και
στη
λίμνη
MOTALA
(τα
σουηδικά
ΜΑΤΑΛΑ).
Οι
λίμνες
είχαν
αμμουδιές
όμορφες
και
οργανωμένες
με
καντίνες
-
εστιατόρια,
θύμιζε
λίγο
GREECE.
Ο
Roine
μου
έδειξε
μαζί
με
τις
κόρες
του
Faye
και
Famie
τι
εστί
φιλοξενία
στη
Σουηδία
μαζί
με
τον
Πήτερ,
Πόντον,
τη
Βερόνικα,
τη
Μαρία.
Με
κάνανε
να
νιώθω
δημότη
ODESHOG,
είχα
και
μια
παλιά
αγάπη
για
το
μέρος
.
(χωρίς
σχόλια)!
Σχεδόν με δάκρυα χαιρετηθήκαμε δίνοντας ραντεβού στο μέλλον. SWEDEN, I LOVE YOU !
Δευτέρα 11.06.2007:
Αφήνω
τη
Σουηδία
με
ψιλόβροχο
(κι
ο
καιρός
στεναχωρήθηκε)
και
μέσω
NORΚEPING
περνάω
έξω
απ'
το
MALMOE
ανεβαίνοντας
στη
γέφυρα
μήκους
18χλμ.
που
ενώνει
μέσω
θαλάσσης
ΣΟΥΗΔΙΑ
και
ΔΑΝΙΑ!
Στα
14χλμ
η
γέφυρα
«μπαίνει»
μέσα
στη
θάλασσα
και
μέσω
τούνελ,
βγαίνει
στην
ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ!
Όσοι
τη
δείτε
σε
εναέρια
φωτογραφία
στο
INTERNET
θα
πάθετε
πλάκα.
Βρήκα
γρήγορα
hotel
και
σφαίρα
για
βόλτα
στην
πόλη,
στην
μικρή
γοργόνα,
στο
TIVOLI
(σαν
RODEO,
10
φορές
μεγαλύτερο
σε
χώρους
ψυχαγωγίας)
στο
διάσημο
κανάλι
ΝΕΥΧΑΝ,
στο
πάρκο
της
πόλης
και
στο
τέλος μαμ σε ιταλικό και παρέα με τα γνωστά παγωμένα μπυρώνια να κόψει η δίψα λέμε!!!
Τρίτη 12.06.2007:
Το
πρόγραμμα
έλεγε
900χλμ.
περίπου
σήμερα,
και
ήταν
η
πρώτη
φορά
που
θα
έκανα
«προγραμματισμένα»
τόσα
χλμ.,
τις
άλλες
3
φορές
μου
«βγήκε».
Και
δω
όμως
έβγαινε,
Γερμανία
και
Ολλανδία
μπορείς
να
πας
γρήγορα,
ε,
αποθρασύνθηκα
λίγο.
Έτσι
διαμέσω
του
νησιού
Fehmarn
πέρασα
από
το
ΑΜΒΟΥΡΓΟ
μπήκα
Ολλανδία
και
περνώντας
το
Άμστερνταμ
κατέληξα
70χλμ.
μετά
τη
Χάγη.
Εκεί
με
περίμενε
ένα
εκπληκτικό
ζευγάρι
ελλήνων
(χρόνια
φίλοι
του
πατέρα
μου).
Ο
κ.
Αντώνης
και
η
Θύρα,
που
στην
κυριολεξία
μ'
έκαναν
να
αισθανθώ
ότι
«έπιασα»
ελληνικό
λιμάνι.
(Από
λιμάνια
ξέρει
ο
κυρ
-
Αντώνης
μια
και
ήταν
καπετάνιος).
Και
από
χόμπυ
είναι
και
μερακλής
της
κουζίνας!
Μουσακά
με
χωριάτική
σαλάτα
και
κρεμμυδόπιτα
μου
είχε
ετοιμάσει
για
να
με
προϋπαντήσει
και
ύστερα
από
τόσες
μέρες
ξενιτιάς
ήταν
ότι
έπρεπε,
η.
δε
κυρια
Θύρα
μόνιμα
με
ένα
διάπλατο
χαμόγελο,
μ'
έκαναν
να
αισθανθώ
πολύ
άνετα
μαζί
τους,
αν
και
είχα
να
τους
δω
από
παιδί. (Καλά και τώρα παιδί είμαι!!)
Η
επόμενη
μέρα
ήταν
ξενάγηση
στο
ΝΤΕΛΦΤ
(το
μικρό
Άμστερνταμ
με
ατελείωτα
κανάλια,
φοβερά
κτίρια
και
επιβλητικό
Δημαρχείο.
Βόλτα
στο
Ρότερνταμ,
σ'
ένα
τεράστιο
φράγμα
(απ'
τα
νερά
ενός
ποταμού
που
όταν
φουσκώνει
κλείνει
το
φράγμα
και
αλλάζει
τη
ροή
του
ποταμού
στέλνοντας
τη
ροή
του
ποταμού
πίσω
στη
θάλασσα.
Βόλτες
στις
παραλίες
της
Χάγης
με
το
γιο
του
κ.
Αντώνη,
το
Σωτήρη
και
την
κοπέλα
του
τη
Λάρα
για
ποτάκι
παραλιακό
και
χαλαρό,
ότι
έπρεπε,
ελπίζω να τα ξαναπούμε.
Πέμπτη 14.06.2007:
Καφεδάκι
στις
Βρυξέλλες,
αγορά
σουβενίρ,
και
ένας
«μπόμπιρας»
-
άγαλμα,
που
ουρεί
όρθιος,
είναι
κάτι
σημαντικό
για
τους Βέλγους χωρίς να ξέρει κανείς γιατί:!
Τ'
απόγευμα,
με
βροχή,
άφιξη
στο
Λουξεμβούργο.
Εδώ
έχει
πλούσιους
και
φτωχούς,
στα
BMW
ή
στα
λεωφορεία
οι
κάτοικοι
αυτής
της
μικρής
χώρας
και
πόλης,
με
τα
πλακόστρωτα
σοκάκια
και
το
μνημείο
του
Αγνώστου
Στρατιώτη
και
την
ήρεμη
ζωή
με
χαλαρούς
ρυθμούς
που
έχουν.
Το
βράδυ,
στο
τοπικό
μπαράκι,
αναγνωρίστηκα
άμεσα
για
την
εθνικότητα
μου(εντυπωσιάστηκαν
καθώς
έπαιζα
με
το
GREEK
-
κομπολόι
μου!
Βρήκα
και
ένα
ελληνόπουλο
που
φορούσε
φανέλα
του
. ΠΑΟΚ, ο Γιαννάκης ο οποίος έμεινε 10 λεπτά ακίνητος όταν είδε το δρομολόγιό μου! Άντε γειά!
Παρασκευή 15.06.2007
Άφησα
το
Λουξεμβούργο
και
μια
τρελή
ιδέα
για
καφέ
στο
Παρίσι
γαργαλούσε
το
μυαλό
μου,
δίπλα
στα
.
300χλμ.
είχα
εθιστεί
στα
χιλιόμετρα,
αν
δεν
έκανα
500-600
την
ημέρα,
αρρώσταινα.
Όμως
σε
2
μέρες
είχα
ραντεβού
στην
ΓΕΝΕΥΗ
με
τη
φίλη
μου
την
ALISSON
που
ερχόταν
αεροπορικώς
από
ΣΚΩΤΙΑ,
για
να
ταξιδέψει
μαζί
μου
λίγες
μέρες
έτσι
αφού
οδηγούσα
τα
600
χλμ
της
ημέρας
μέσα
στη
Γαλλία,
κατέληξα
στο
ANNECY,
μια
πανέμορφη
κωμόπολη
μεσαιωνικού
τύπου
χτισμένη
στα
παράλια
λίμνης,
40χλμ.
απ'
τη
ΓΕΝΕΥΗ.
Απίθανο
μέρος,
είχε
και
ένα
φεστιβάλ
μουσικής
για
νέους!
(άκουσα
γελάκια;;).
Η
παλιά
πόλη
μέσα
στην
πέτρα
με
σοκάκια,
γραφική
αγορά,
κανάλια
προερχόμενα
απ'
την
λίμνη,
έναν
νερόμυλο
-
σήμα
κατατεθέν της πόλης, ωραίο φαί και το κλασικό ποτάκι στο τέλος.
Σάββατο 16.06.2007
Η
Alisson
έφθασε,
εδώ
στη
Γενεύη
όπου
ήρθα
κι
εγώ
το
πρωί
κι
αρχίσαμε
το
τουρ,
γύρω
από
τη
λίμνη
της
πόλης
όπου
υπάρχει
και
τεχνητή
παραλία
για
κολύμπι,
επίσκεψη
στην
παλιά
πόλη,
στο
πεντακάθαρο
πάρκο.
Όλα
ρολόι
εδώ
στην
Ελβετία,
την
άλλη
μέρα
μέσω
Λωζάνης
και
Σιόν
(όπου
βρήκαμε
και
άλλους
έλληνες)
περάσαμε
απ'
το
SIMPLON
στις
Άλπεις
με
θερμοκρασία
8
βαθμούς
και
συνεχή
βροχή).
Και
από
κει
Ιταλία
στην
DOMEDOSOLA
ένα
μικρό
και
γραφικό
χωριό
με
την
κλασική
πλατεία
που
βλέπουμε
στις
ταινίες,
όπου
βρήκαμε
Hotel
και
απολαύσαμε
την
ευγένεια
των
ντόπιων
και ένα όμορφο δείπνο σε . πιτσαρία!
Δευτέρα 18.06.2007
Αφήσαμε
την
DOMEDOSOLA
και
ξεκινήσαμε
για
τον
γύρο
των
λιμνών
MAΖORE
&
COMO
όπου
η
γραφική
ομορφιά
των
λιμνών
σε
κάνει
και
τα
χάνεις.
Το
COMO
πανέμορφο,
υπάρχουν
δε,
δύο
τρόποι
να
θαυμάσεις
από
ψηλά
τη
θέα
της
λίμνης
και της πόλης, είτε με πτήση υδροπλάνου (150 ευρω τα 30' λεπτά) ή με teleferik ανεβαίνοντας σ' ένα ύψωμα.
Τρίτη 19.06.2007
Αφήνουμε
το
COMO
και
μέσω
MILANO
καταλήγουμε
στην
ΤΕΡΓΕΣΤΗ
πόλη
χτισμένη
αμφιθεατρικά
με
θέα
την
Αδριατική.
Εδώ
είχε
ένα
συνέδριο
και
ζοριστήκαμε
να
βρούμε
Hotel,
αλλά
τελικά
βρήκαμε
το
καλό.
Χτύπησα
και
το
4ο
μπανάκι
του
ταξιδιού
όμως
στα
θολά
νερά
της.
Κάναμε
το
κλασικό
τουρ
στην
πόλη
και
το
βράδυ
δείπνο
σ'
ένα
γραφικό
πιάνο
-
BAR
στην
βεράντα
του
Hotel.
Την
άλλη
μέρα
επιστροφή
στην
ΒΕΝΕΤΙΑ
όπου
η
Alisson
παίρνει
το
αεροπλάνο
για
Λονδίνο
και
γω το καράβι για Πάτρα. Είχα αρχίσει κι εγώ να επιθυμώ την πατρίδα!!!
Φτάνοντας
στην
Αθήνα
το
κοντέρ
της
TRANSALP
μου
,
είχε
γραψει
9650
χλμ.,
που
τα
έβγαλε
απροβλημάτιστα
και
ξεκούραστα αν σκεφθεί κανείς το μέγεθος του ταξιδιού ακόμη και όταν είχα για 1700χλμ., δεύτερο άτομο.
Πέρασα
από
11
χώρες
σε
27
μέρες
που
γύρναγα
και
φυσικά
στο
ερώτημα
που
έθετα
«αν
θα
πήγαινες
μόνος
το
ταξίδι»,
εγώ απαντώ , ΝΑΙ! ΘΑ ΞΑΝΑΠΗΓΑΙΝΑ !!!
Εύχομαι να είμαι καλά και κάποτε, από άλλο δρόμο να ξαναπάω στο NORD CAPPE !!!
Το
ταξίδι
αφιερώνω
τους
«συνταξιδιώτες
μου»
«ΝΟΕΡΑ»
και
ΑΜΕΣΑ,
Κώστα
Τσακατάνη
και
Γιώργο
Γερακάκη,
ευχαριστώ
παιδιά,
με
φτιάξατε
λέμε,
στον
Γρηγόρη
Χεινόπωρο
και
Νίκο
Μίγκα
για
τους
ίδιους
λόγους,
στο
θείο
μου
Γιάννη,
στην
οικογένεια
μου
και
τ'
ανηψάκια
μου
Νικόλα
και
Έλενα,
τη
ΛΕ.Μ.ΕΘΕΛ,
φυσικά
και
σ'
όσους
με
σκέπτονταν,
ΗΤΑΝ
ΥΠΕΡΟΧΑ, σας σκεφτόμουν και γω!!!
Θεέ μου, σ' ευχαριστώ!!!
Γιώργος Χρυσανθακόπουλος
Ανθούσα